Русско-лезгинский словарь

· А · Б · В · Г · Д · Е · Ё · Ж · З · И · Й · К · Л · М · Н · О ·

· П · Р · С · Т · У · Ф · Х · Ц · Ч · Ш · Щ · Ъ · Ы · Ь · Э · Ю · Я ·

ва вб вв вг вд ве вж вз ви вк вл вм вн во вп вр вс вт ву вх вц вч вш въ вы вь вя

воочию [нареч.] — жуван вилералди, жуваз акуналди : убедиться воочию — вилералди акуна якъин хьун.

во-первых — сад лагьайди, сад лугьуниз.

вопить [несов.] — кIевиз гьараюн; ав ацалтна шехьун.

вопиющий — тежер хьтин пис, эх тежер, акьалтIай пис.

воплотить — гьакъикъи шикилда ттун, гьакъикъи формада ттун; къалурун, шикилда аваз къалурун; кьилиз акъудун.

воплотиться — гьакъикъи шикилда гьатун, гьакъикъи формада гьатун; шикилда аваз дуьздал акъатун, гьакъикъатда кьиле фин.

воплощать [несов.] — см. воплотить.

воплощаться [несов.] — см. воплотиться и воплотить.

вопль [м.] — кIеви шел, гьарай, кIеви шелин ван.

вопреки [предлог] — килиг тавуна, аксина : вопреки его желанию — адан мураддиз (кIан хьуниз) килиг тавуна, мураддин аксина.

вопрос — 1. суал. 2. месэла : вопрос жизни и смерти — яшайишдин ва кьиникьин месэла (яни кьадарсуз еке метлеб авай месэла); риторический вопрос — риторикадин суал (жаваб герек тушир, вичи факт тестикь ийизвай суал); под вопросом — шубгьалу, шаклу (хьун, авун).

вопросительный — суалдин; суал квай.

вопросить [уст.] — суал гун, хабар кьун.

вопросник — суалар авай чар.

вопросо-ответный — суал-жавабдин (форма, метод).

вопрошать [несов.] — см. вопросить.

вор — угъри.

ворвань [ж., мн. нет] — гьуьлуьн гьайванрикай (тюлендикай, китдикай) цIурурай ягъ, гъери.

ворваться — гьахьун; гужалди гьахьун, садлагьана гьахьун, сухмиш хьун; гьатун.

ворковать [несов.] — 1. къу-къу ягъун, къу-къу авун (лифери). 2. [перен.] ашукьвилелди милиз-милиз суьгьбет авун.

воробей — хуьруьн нуькI : старый воробей, стреляный воробей — кьуьзуь сикI, гъавурда авай кас (алцурриз тежер).

воробьиный — хуьруьн нуькIрен; хуьруьн нуькIверин.

вороватый [разг.] — лутувал квай, ламатIвал квай, гъил квай, гъил михьи тушир; амалдар.

воровать [несов.] — чуьнуьхун, угъривал авун.

воровка — угъри дишегьли.

воровской — угъридин; угърийрин; угъривилин.

воровство [мн. нет] — угъривал, чуьнуьхун.

ворожба [мн. нет] — фал; фал вигьин, килигун; суьгьуьр, ицитIун.

ворожея — фалчи паб, килигдай паб.

ворожить [несов.] — фал вигьин, килигун; ицитIун.

ворон — кIвагь (як недай къуш, пехъерин, чIагъарин жинсиникай).

ворона — 1. пехъ, къаргъа. 2. [перен., разг.] сив ахъа пехъ, фикир чкIай ментеш.

вороненок — 1. пехърен шараг. 2. кIвагъран шараг.

вороненый [тех.] — савад авур, цагъадалди (рахулдалди) чIулаварнавай (металл, мес. гьулдан).

воронить [несов., тех.] — савад авун, цагъадин (рахулдин) яд гана чIулаврун (металл).

воронка — 1. къиф (нафт цадай). 2. тупунин гуьлледи авур фур, чухур, легъв.

вороной — чIулав, къара-кегьер (балкIан).

воронье [мн. нет] — пехъер; кIвагъар.

ворот I — 1. хуру. 2. хев (парталдин).

ворот II [тех.] — къуйдин чарх (къуйдай яд авай къаб виниз акъуддай ва я маса залан затI, ппар виниз акъуддай еб, цIил ва я зунжур галай чарх).

ворота [ед. нет ] — вар, варар.

воротила [м., разг.] — кардин кьил гвайди; ампа; леле; як-пайдайди.

воротить [несов.] — 1. элкъуьрун (рекьелай, санай кьулухъ). 2. вахкун, элкъуьрна вахкун (къачур затI). 3. къерехдиз акъудун, алчудрун (мес. араба рекьяй).

воротиться [несов.] — элкъуьн, хтун (элкъвена хъфин).

воротник — хев (парталдин).

ворох — хара, гьамбар.

ворочать [несов.] — 1. элкъуьрун; юзурун; алчудрун : ворочать камни — къванер юзурун. 2. кьиле тухун, идара авун, серенжемар гун.

ворочаться [несов.] — элкъуьн; алчуд хьун (муькуь къвалахъ).

ворошить [несов.] — 1. алчудрун, элкъуьрун (векьер). 2. юзурун; акадрун (мес. гару чарар).

ворс [мн. нет] — чIичI (парчадин, халичадин ва мсб. ччина авай).

ворсинка — 1. са чIичI. 2. назик чIичI. 3. цак.

ворсистый — 1. чIичI авай; чIичI акъатай. 2. цак алай, цак акъатай.

ворсить [несов.] — см. ворсовать.

ворсовальный [тех.] — чIичI акъуддай, чIичI расдай : ворсовальная машина — чIичI расдай машин (мес. парчадин ччиникай чIичI авайди ийидай).

ворсовать [несов.] — чIичI акъудун, чIичI расун, чIичI авайди авун (парча ва мсб.).

ворсовка [мн. нет.] — см. ворсовать.

ворчанье [мн. нет] — 1. см. ворчать. 2. гъургъур; мурмур.

ворчать [несов.] — 1. гьугъ авун. 2. гъургъур авун; мурмур авун, хъел кваз рахун.

ворчливый — гъургъур ийидай; гьамиша гъургъур ийидай; хъел кваз рахадай.

ворчун [разг.] — гьамиша гъургъурдай кас, гъургъурдайди; мурмурдайди, хъел кваз рахадайди.

ворчунья [разг.] — гъургъурдайди, гьамиша гъургъурдайди; мурмурдайди, хъел кваз рахадайди (дишегьли).

восвояси [нареч., разг.] — кIвализ, вичин кIвализ : отправиться восвояси — вичин кIвализ хъфин.

восемнадцатый — цIемуьжуьд лагьайди.

восемнадцать — цIемуьжуьд.

восемь — муьжуьд.

восемьдесят — кьудкъад.

восемьсот — муьжуьд виш.

восемью [нареч.] — муьжуьдра, муьжуьд сеферда, муьжуьд гъилера : восемью восемь — муьжуьдра муьжуьд.

воск [мн. нет] — мум.

воскликнуть — кIевиз лугьун; гьараюн.

восклицание — гьарай; ван, сес : радостные восклицания — шад (шадвилин) гьараяр; знак восклицания — см. восклицательный знак.

восклицательный знак — эверунин лишан.

восклицать [несов.] — см. воскликнуть.

восковка — мум ягъай чар (чертежар чIугвадай).

восковой — 1. мумадин; мумадикай авур. 2. [перен.] мумадикай авур хьтин, хъипи.