Русско-лезгинский словарь

· А · Б · В · Г · Д · Е · Ё · Ж · З · И · Й · К · Л · М · Н · О ·

· П · Р · С · Т · У · Ф · Х · Ц · Ч · Ш · Щ · Ъ · Ы · Ь · Э · Ю · Я ·

ла лг ле лж ли ло лу лы ль лю ля

лабаз — 1. лабаз (1. базарда техилдин ва гъуьруьн туьквен, абур маса гудай чка. 2. ватагайрал балугъар хуьдай чка.). 2. (обл.) кьур (къав алай чка).

лабазник (уст.) — лабаздин иеси, алверчи.

лабиализация (лингв.) — лабиализация, лабиалламишун (мес. у сес акъуддайла, пIузарар къаргъу хьиз кIватIна экъисун).

лабиализованный (лингв.) — лабиалламишнавай, лабиал (пIузарар къаргъу хьиз кIватIна акъуддай сесер).

лабиализовать (сов. и несов., лингв.) — лабиалламишун; см. лабиализация.

лабиальный (лингв., лабиал.) — пIузаррин (сесер).

лабиринт — лабиринт (1. къадим чIаварин Грецияда ва Египетда са гзаф кIвалер ва санай саниз фидай къекъвей акахьай рекьер авай чIехи дарамат. 2. (перен.) таниш тушир касдин кьил акъат тийир чка; гьахьтии акахьай, кьил акъат тийир кар. 3. (анат.) япун къен пад.).

лаборант — лаборант (лабораторияда кIвалахзавай работник; лабораториядин кIвалахра профессордин, специалистдин куьмекчи).

лаборатория — лаборатория (техникадин ва илимдин ахтармишунрин тежрибаяр тухуз раснавай, лазим алатар авай чка, кIвал).

лава ^I — 1. лава (вулкандин сивяй гадар хьайи цIрай цIай хьтин кудай жими масса-палчух). 2. (перен.) гужлу сел хьтинди : несутся лавой — гужлу сел хьиз физва.

лава ^II (воен.) — лава (казакри балкIанрал алаз чкIана душмандал гьужумунин тегьер, яни чкIай гужлу селди хьиз гьужум).

лава ^III — лава, мяденда къванци цIивинрин къат.

лавина — 1. (дагъдай авахьзавай) живедин маргъал. 2. (перен.) гужлу сел хьтинди (зарбдиз физвай гужлу сел хьтин затI).

лавировать (несов.) — 1. къекъвез-къекъвез фин. 2. (перен.) устадвилелди четинвилерикай кьил къакъажун, четинвилерилай элячIиз фин, къекъуьрунралди кар туькIуьрун; къекъуьрунар авун.

лавка ^I — туьквен.

лавка ^II — гьяркьуь скамейка.

лавочка ^I — гъвечIи туьквен.

лавочка ^II — скамейка.

лавочник — туьквенчи.

лавр — лавр (гьамиша къацу пешер алай, хъсан ни къведай са ттар).

лавровишня — лавровишня (гьамиша къацу пешер жедай са ттар ва я кул).

лавровый — 1. лавр ттарарин (там). 2. лаврдин, лавр ттаран (пеш) : лавровый венок / венец — лаврдин пешерикай таж (игитдин, заридин, художникдин гъалибвилин, еке агалкьунрин, адаз гьуьрметдин лишан яз).

лавры (мн.) — 1. лавр ттаран хилер ва я пешер; гьабрукай расай элкъвей сирих хьтинди; таж. 2. (перен.) агалкьунар, машгьурвал : пожинать лавры — агалкьунар, машгьурвал къазанмишун; почить на лаврах — агалкьунрал дамах ийиз архайин хьун (секин хьун, ксун).

лаг (тех.) — лаг (гимидин йигинвал алцумдай прибор).

лагерный — лагердин; лагеррин; лагерда жедай.

лагерь (м.) — лагер (1. пуна, алачухар яна илифнавай чка. 2. пионерар гатуз ял ягъиз кIватI хьанвай чка. 3. (перен.) группа, десте, кIеретI.) : концентрационный лагерь — см. концлагерь.

лагуна — лагун (1. гьуьлуьхъ галай, амма адавай къумадин хилелди къакъатнавай залив ва я михьиз ччара хьанвай вир. 2. мержанрин островрин къенепатан вир.).

лад — 1. кьун, кьурвал; меслят; туькIуьн, туькIвейвал : в ладу – кьунва, туькIвенва; дело идёт на лад — кар туькIуьзва. 2. къайда, тегьер : на другой лад — маса къайдада. 3. гьава, макьам. 4. перде (чуьнгуьрдин ва мсб.). 5. (мн.) мез (чIагъандин).

ладан (мн. нет) — ладан (хъсан ни галай хъипивал ва я ярувал алай смола, шкьакь хьтинди я; гзафни-гзаф диндин ибадатрин чIавуз, ни галай гум хьун патал куда) : дышать на ладан (перен.) — са ччандик кваз хьун, рекьиз мукьвал хьун.

ладить (несов.) — 1. кьун, туькIуьн, рекье фин. 2. (обл.) къайдада ттун, туькIуьрун. 3. (разг.) тикрарун, эзберун : ладить одно и то же — гьа са гафар тикрарун.

ладиться (несов.) — туькIуьн, кьиле фин (кар).

ладно (частица, разг.) — хъсан я, гьакI хьуй.

ладный — кьур; кутугай; туькIвей; вижевай.

ладонь (ж.) — 1. капан юкь : быть видным как на ладони — капан юкьвал алай хьиз акун. 2. кап : бить (хлопать, ударять) в ладони — кап (капар) ягъун.

ладоши : бить (хлопать, ударять) в ладоши — кап (ва я капар) ягъун.

ладья — 1. чIехи луьткве. 2. (шахм.) туп, ладья (шахматдин фигур).

лаз — 1. экъечIдай тIеквен, хъиткьер, хъалхъам. 2. жигъир рехъ (вагьши гьайванар фидай).

лазарет — лазарет (дяведин, кьушундин азархана).

лазейка — экъечIдай (хкечIдай, гьахьдай) тIеквен, жигъир, хъиткьер.

лазить (несов.) — 1. акьахун. 2. гьахьун. 3. акахьун (мес. кумадик). 4. сухулмиш хьун, сухмиш хьун. 5. гъил ттун, гъил сухун (жибиндиз).

лазоревый — (см.) лазурный.

лазурный — экуь-вили, экуьвал алай вили, цавун ранг алай.

лазурь (ж., мн. нет) — экуь-вили ранг, экуьвал алай вили ранг.

лазутчик — жасус (душмандин далу пата чинеба крар ахтармишдайди).

лай (мн. нет) — амп, къурвах; элуькьунин ван.

лайка ^I — лайка (кеферда гъуьрчен кицIерин са жинс).

лайка ^II — лайка (хъуьтуьл тумаждин са жуьре).

лайковый — лайкадин, лайка тумаждин.