Русско-лезгинский словарь

· А · Б · В · Г · Д · Е · Ё · Ж · З · И · Й · К · Л · М · Н · О ·

· П · Р · С · Т · У · Ф · Х · Ц · Ч · Ш · Щ · Ъ · Ы · Ь · Э · Ю · Я ·

га гв гд ге ги гл гн го гр гу

ГУБЕРНАТОР — губернатор (1. Революциядилай вилик Россияда губерниядин начальник, губернатор. 2. колониядин начальник, Америкада штатдин начальник.).

ГУБЕРНИЯ — губерния (революциядилай виликди Россияда са область хьтин чка).

ГУБЕРНСКИЙ — губерниядин : губернский город — губерниядин кьилин шегьер.

ГУБИТЕЛЬ [м.] — телефдайди; гьелекдайди; тергдайди.

ГУБИТЕЛЬНЫЙ — телефдай, терг ийидай; зарарлу, зарар гудай.

ГУБИТЬ [несов.] — телеф авун, терг авун; чIурун; зарар гун.

ГУБКА 1 — гъвечIи пIуз.

ГУБКА 2 — губка, гьуьлуьн циф (1. гьуьле жедай са гьайван. 2. гьа гьайвандин вил-вил хьайи тIеквенар авай, яд чIугвадай жендек. 3. жендек чуьхуьн патал раснавай гьа цифедиз ухшар тIеквен-тIеквен хьайи резиндин кIус.).

ГУБНОЙ — 1. пIузаррин, пIузарриз ядай (мес. ранг). 2. пIузаррин (мес. сес).

ГУБЧАТЫЙ — тIекв-тIекв хьайи, вил-вил хьайи.

ГУВЕРНАНТКА — гувернантка (виликди девлетлуйрин кIвалера аялриз тербия ва сифте кьилин кIелун гуз кьунвай дишегьли).

ГУВЕРНЁР — гувернёр (тербия гудай учитель итим, см. гувернантка).

ГУГНИВЫЙ [обл.] — нунуш (манкьа, нерай рахадайди).

ГУ-ГУ [разг.] : ни гу-гу — а) гьич витI акъудмир гьа, чуькьни ийимир гьа; б) гьич са гафни акъуднач, чуькьни авунач.

ГУДЕНЬЕ [мн. нет.] — 1. см. гудеть. 2. гув-в-в, гув-в-дин ван.

ГУДЕТЬ [несов.] — 1. гув-в-в авун, гув-в-дин ван гьатун. 2. сиристав (гудок) ягъун (фабрикди, заводди).

ГУДОК — 1. гудок; сиристав. 2. гудокдин ван, сириставдин ван.

ГУДРОН [тех.] — гудрон (чIулав нафтадикай маса затIар хкудайла амукьдай, чIулав, чкIидай кьук хьтин затI; кун патал, рекьера ттун патал ва маса крариз ишлемишда).

ГУДРОНИРОВАТЬ [сов. и несов.] — гудрон ттун (рекье), гудронламишун.

ГУЖ — хомутдин (хамутIдин) яб.

ГУЖЕВОЙ — ппар чIугвадай маларин, гьайванрин, гьайванралди чIугвадай (мес. транспорт).

ГУЖОМ [нареч.] — арабайралди, маларалди.

ГУЛ — яргъай къведай гужлу ван; дерин къалин сес, чIижерин кулуни ийидай хьтин ван.

ГУЛКИЙ — 1. гужлу ван гьатдай (мес. са чка, кIвал). 2. яргъаз фидай (ван); ван яргъаз фидай; гум-гум ийидай.

ГУЛЯКА [ж., разг.] — кефчи, кеф чIугваз гьатдайди; ява.

ГУЛЯНКА [разг.] — кефинин межлис.

ГУЛЯНЬЕ — 1. см. гулять. 2. халкьдин сейир, шадвилин сувар, гулянье, къекъуьнар.

ГУЛЯТЬ [несов.] — 1. къекъуьн; сейир авун: гьакI къекъуьн. 2. [разг.] кеф чIугун, кеф чIугваз шадвилер авун.

ГУЛЯШ — гуляш (бугъламишай якIун кIусарикайни картуфрикай ибарат хуьрек).

ГУМАНИЗМ [мн. нет] — гуманизм (1. 14-16 -виш йисара инсан идеядин рекьяй феодализмдин ва католикрин клисадин бухаврикай-ракьарикай азад авун патал тухвай гьерекат. 2. инсан кIан хьун, инсан кIанивал, инсанвал.).

ГУМАНИСТ — гуманист (гуманизмдин пад кьунвай кас; илимлу, азад фикир ийидай, инсан кIандай кас).

ГУМАНИТАРНЫЙ — гуманитар (инсандин ва культурадин гьакъиндай авай илимрикай тир) : гуманитарные науки — гуманитар илимар (мес. история, чIалан илим ва мсб.).

ГУМАННОСТЬ [ж., мн. нет] — гуманиствал, инсан кIанивал.

ГУМАННЫЙ — инсан кIани, инсандин гьалдикай, дердиникай хабар кьадай, инсанвал авай.

ГУМНО — 1. рат. 2. гвейи техил (цуьлера амаз) хуьдай кьур, кIеви чка.

ГУМУС [мн. нет] — гумус, ктIаяр (накьвадик квай), кьук, гимре.

ГУННЫ — гуннар (1. 4 лагьай виш йисара Россиядин кьибле патахъай атана Европадин рагъакIидай патахъ фейи ва са паяр гилан Венгриядив гвай чкада амукьай тайифаяр. 2. [перен.] вагьшияр.).

ГУРИЯ — гьуьри, гьуьрипери.

ГУРМАН — зериф ва лезетлу хуьрекрал рикI алайди.

ГУРТ — нехир; геллегь; суьруь.

ГУРТОВЩИК — 1. нехирчи; суьруь хуьдай чубан; суьруь (нехир, геллегь) гьалдайди. 2. геллегьдалди (суьруьдалди) гьайванар маса гудайди.

ГУРТОМ [нареч.] — санлай, вири санлай.

ГУРЬБА — кIеретI, кIватIал : идти гурьбой — кIеретI хьана фин.

ГУСАК — къазран кIек.

ГУСАР [ист.] — гусар (виликди кьезил кавалериядин атлу аскер).

ГУСЕНИЦА — 1. [зоол.] квак; цIарнах (чепелукьдин шараг). 2. [тех.] гусеница (трактордин, танкдин ва маса залан машинрин чархарал жедай гьяркьуь зунжур).

ГУСЕНИЧНЫЙ — 1. [зоол.] кукран; цIарнахдин (чепелукьдин шарагдин). 2. [тех.] гусеницадин; гусеница алай, гусеницадалди фидай.

ГУСЁНОК — къазран шараг.

ГУСИНЫЙ — къазран; къазарин. || гусиная кожа — къазран хам хьтин хар (твар) акъатай хам.

ГУСЛИ [ед. нет] — гусли (виликан чIавара метIерал эцигна кьве гъилин тупIаралди ядай симер алай музыкадин алат).

ГУСЛЯР — гусляр (гусли ядайди; гуслидал манияр лугьудай ашукь).

ГУСТЕТЬ [несов.] — 1. къалин хьун; къалиндиз экъечIун. 2. экьи хьун (мес. хапIа).

ГУСТОВОЛОСЫЙ — къалин чIар алай.

ГУСТОЙ — 1. къалин; сигъ. 2. экьи.

ГУСТОЛИСТВЕННЫЙ | ГУСТОЛИСТЫЙ — къалин пеш алай.

ГУСТОТА [мн. нет.] — 1. къалинвал. 2. экьивал.

ГУСЫНЯ — верч къаз, къазран верч.

ГУСЬ [м.] — къаз.

ГУСЬКОМ [нареч.] — сад садан гуьгъуьна цIиргъина аваз.

ГУСЯТИНА [мн. нет] — къазран як.

ГУТАЛИН — гуталин (чекмейриз ядай маздин са жуьре).

ГУТТАПЕРЧА [мн. нет] — гуттаперча (чими уьлквейрин бязи набататрин экьи ширедикай расдай, каучукдиз ухшар рагъул рангадин таб квай затI яз, медицинада, техникада ишлемишда).

ГУТТАПЕРЧЕВЫЙ — гуттаперчадин, гуттаперчадикай авур.

ГУЩА [мн. нет.] — 1. хурх; лемкье; кIане ацукьнавай экьиди. 2. лап къалин чка, яцI (мес. тамун).