ЕЗДА мн. нет — финиф, къекъуьн (балкIандал алаз ва я маса затIуна аваз).

ЕЗДИТЬ несов. — фин; фин-хтун; къекъуьн (са затIуна акьахна).

ЕЗДОВОЙ — 1. акьахдай; кутIундай; ездовые собаки — арабадик (алеррик) кутIундай кицIер. 2. гьалдайди (тупунин араба гьалдай аскер).

ЕЗЖЕНЫЙ — 1. акьахиз (кутIуниз) вердишнавай. 2. ишлемишнавай, кIвачи тIушуннавай, инсанар къекъвенвай (рехъ).

ЕЙ — адаз (см. она).

ЕЙ-ЕЙ | ЕЙ-ЖЕ-ЕЙ межд. разг. — валлагь.

ЕКАТЬ несов.: сердце ёкает — рикIи тумп-тумп ийизва, рикI хъуткъунзава (мес. кичIе хьана).

ЕКНУТЬ однокр.: сердце ёкнуло — рикIи тумп авуна, рикI хъуткъунна.

ЕЛЕ нареч. — 1. жизви; анжах. 2. са гужалди, са гуж-баладалди; еле-еле — са гуж-баладалди; лап са жизви.

ЕЛЕЙ мн. нет — 1. зейтунд ягь. 2. пер. рикIин мелгьям, рикI секинардайди (гаф, затI ).

ЕЛЕЙНЫЙ — 1. зейтунд ягъдин. 2. пер. такIан къведай тегьердин хуш, ялтахвал квай хуш.

ЁЛКА — 1. бот. муьтквер ттар. 2. ёлкад сувар; суварин ёлка (цIийи йисуз аялриз сувар авун патал чIагурна туькIуьрдай муьтквер ттаран хел).

ЕЛОВЫЙ — елдин; еловые доски — елдин (ялав) тахтаяр.

ЕЛОЧНЫЙ — ёлкадин.

ЕЛЬ ж — ель (гьамиша къацу цацар хьтин пешер алай шамагъаждин жинсиникай тир ттар, муьтквер ттар).

^ ЕЛЬНИК — 1. ель ттарарин там. 2. ель ттарарин атIай хилер.

ЕМКИЙ — санбар шей гьакьдай, еке.

ЁМКОСТЬ ж мн. нет — гьакьун; къенин екевал; гьакьдай кьадар; екевал (къене гьакьдай шейэрин кьадардиз килигна).

ЕМУ — адаз (см. он).

ЕНОТ — 1. зоол. енот (багьа хам алай са гьайван). 2. енотдин хам.

ЕНОТОВЫЙ — 1. енотдин. 2. енотдин хамуникай (хаздикай) авур.

ЕПИСКОП — епископ (клисадин пуд лагьай дережадин къуллугъчи кешиш; чIехи кешиш).

ЕРАЛАШ мн. нет, разг. — 1. шудургъа, къарма-къариш. 2. виликан чIавара къумар къугъунин са жуьре.

ЕРЕПЕНИТЬСЯ несов. разг. — терсвал авун, рекьив текъвез кьилиз ялун.

ЕРЕСЬ ж — 1. ересь, клисадин къанунриз хилафвал, зидвал. 2. пер. рекьяй акъатун. 3. пер. буш, манасуз гаф.

ЕРЕТИК — еретик, ересдин пад кьунвай кас, клисадин къанунриз зид тир кас.

ЁРЗАТЬ несов. — тIурутIум квай хьиз юзун, динждиз ацукь тавун.

ЕРМОЛКА — тесек.

ЕРОШИТЬ несов. — акадрун, бачIах авун (чIарар).

ЕРОШИТЬСЯ несов. — акахьна бачIах хьун (чIарар).

ЕРУНДА мн. нет — гьакIан буш гаф; буш шей; буш кар.

ЁРШ — 1. зоол. ёрш (балугърин са жинс). 2. лампад шуьше михьдай щётка.

^ ЕСАУЛ — есаул (виликди казакрикай ибарат кьушунда капитандив барабар офицер).

ЕСЛИ союз — эгер. нагагь, -тIа; если хочешь, я дам тебе книгу — ваз кIандатIа, за ваз ктаб гуда.

ЕСЛИ БЫ — см. если; если бы он пришёл… — эгер (нагагь) ам атанайтIа.

ЕСТЕСТВЕННИК — естественник (1. тIебиатдин илимрин специалист. 2. тIебиатдин илимар кIелизвай студент).

ЕСТЕСТВЕННО — 1. нареч. тIебиидаказ; адетдин тегьерда; адетдин тегьердинди я. 2. ввод. сл. гьелбетда.

ЕСТЕСТВЕННЫЙ — 1. тIебиат, тIебиатдин, тIебиатдиз талукь тир (яни ччилин, гьавадин, гьайванрин, ччиляй экъечIдай затIарин гьакъиндай тир). 2. тIебии (яни инсанди рас тавур, вич вичиз авазвай, мес. экв). 3. адетдин.

ЕСТЕСТВО мн. нет — тIебиат; асул хесият; асул гьакъикъат; естество вопроса — месэладин асул гьакъикъат.

ЕСТЕСТВОВЕД — естествовед (тIебиат илимдин специалист; тIебиатдай тарс гузвай учитель).

ЕСТЕСТВОВЕДЕНИЕ мн. нет — естествоведение (тIебиат чирдай илим).

ЕСТЕСТВОЗНАНИЕ мн. нет — естествознание, тIебиатдикай илим.

ЕСТЕСТВОИСПЫТАТЕЛЬ — натуралист.

ЕСТЬ 1 — 1. ава; гва; ква; ала; у него есть книга — адаз ктаб ава (ва я: адав ктаб гва). 2. я; что есть истина? — гьакъикъат вуч я?

ЕСТЬ 2 несов. — 1. тIуьн. 2. кун (мес. гумади вилер, кислотади парча). 3. пер. гъуьнтI гун, югъ тагун. ♦ есть глазами — вилер алуд тавун.

ЕСТЬ3 межд. воен. — башуьсте, гьазур я.

ЕФЕС — турунин (къилинждин) ттум.

ЕФРЕЙТОР — ефрейтор (армияда солдатдинни гъвечIи офицердин арада авай чин).

ЕХАТЬ несов. — фин (са ккуьна акьахна).

ЕХИДНА — 1. зоол. ехидна (1. хамунал цацар алай кьуьгъуьр хьтин са гьайван. 2. Австралияда жедай пIили гъуьлягъ.). 2. пер. разг. туькьуьл мез авай кас, пис фендигар кас.

ЕХИДНИЧАТЬ несов. разг. — ягьанатар ийиз рахун, рахшанд ийиз рахун, хкIадай пис зарафат авун.

ЕХИДНЫЙ — пис фендигар; пис ягьанат ийидай; туькьуьл рахшанд ийидай.

ЕЩЕ нареч. — 1. мад; мадни. 2. артух, артухлама, гьеле артух; он мало способен, да ещё ленив — ам алакьун тIимил авайди я, артухлама кагьулни я. 3. гьеле; я ещё не готов — зун гьеле гьазур туш; ещё молод — гьеле жегьил я. ♦ ещё бы разг. — гьелбетда.

ЕЮ — 1. адалди. 2. ада (см. она).